Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Sed tamen intellego quid velit. Recte dicis;
Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?